Laboratoryjne badanie ścieków
Badania ścieków i osadów ściekowych należą do obowiązków każdego przedsiębiorstwa. Regulacje w tej sprawie określane są przez odpowiednie przepisy prawne. Dzięki analizie ścieków możliwa jest optymalizacja pracy oczyszczalni oraz przeprowadzanych procesów technologicznych. W przypadku lokalnych oczyszczalni ścieków badanie parametrów ścieków oczyszczonych wprowadzonych do odbiornika ma miejsce rzadko i wykonywane jest w ograniczonym zakresie. Na bieżąco kontrolowana jest jedynie częstość wywożenia osadów ściekowych, a także stan techniczny urządzenia i armatury pomiarowej. Wraz ze wzrostem przepustowości oczyszczalni, wzrastać powinien zakres oraz częstość wykonywanych pomiarów.
Dlaczego należy systematycznie analizować ścieki?
Woda zużyta, czyli ścieki, zawiera wiele szkodliwych związków organicznych i nieorganicznych, które mogą zagrażać życiu i zdrowiu. Systematyczna analiza laboratoryjna ścieków i osadów pozwala na zgromadzenie informacji o ich składzie, co z kolei pozwala określić, czy do ziemi nie trafiają substancje toksyczne, bakterie, związki metali ciężkich, przyczyniające się do degradacji gruntów oraz stwarzające zagrożenie dla środowiska. Brak rzetelnej kontroli skutkuje również niewiedzą na temat bezpiecznego stosowania osadów jako nawozów. Aby mieć gwarancję wyeliminowania szkodliwości, należy przeprowadzić badanie ścieków. Badanie składu ścieków uwzględnia ich jakość chemiczną, mikrobiologiczną i biochemiczną.
Badanie jakości ścieków oczyszczonych w oczyszczalni przydomowej
Oczyszczalnia przydomowa przerabiająca do 5m3 ścieków na dobę, której działanie możemy udowodnić dokumentami, pokazującymi, że oczyszcza ona ścieki zgodnie ze wskaźnikami danej aglomeracji, nie wymaga dokonywania monitoringu jakości oczyszczonego ścieku. Dopiero wtedy, gdy istnieją uzasadnione podejrzenia, że instalacja nie działa prawidłowo, organy administracji mogą nakazać badanie jakości oczyszczenia. Taki stan rzeczy wynika z art. 122 ustawy – Prawo wodne oraz prawo ochrony środowiska art. 154, który mówi, że „organ ochrony może ustalić, w drodze decyzji, wymagania w zakresie ochrony środowiska dotyczące eksploatacji instalacji, z której emisja nie wymaga pozwolenia, o ile jest to uzasadnione koniecznością ochrony środowiska”.