Usuwanie związków azotu ze ścieków – czemu służy?
Gospodarka komunalna to zarówno zarządzanie odpadami „stałymi” zgodnie z obowiązującymi przepisami, jak i tymi zaliczanymi do odpadów wodno-ściekowych. Dotyczy ona w różnym stopniu właścicieli nieruchomości, władz gminnych, czy też miast. Odbiór nieczystości ciekłych i osadów musi być udokumentowany, a oczyszczanie ścieków z konkretnych niebezpiecznych związków weń znajdujących to obowiązek władz. Dlaczego usuwać trzeba związki azotowe ze ścieków?
Czym są związki azotowe w ściekach?
Związki azotowe w ściekach mogą być dwojakiego rodzaju: amoniaku (NH4 –N) oraz związków organicznych. Są to naturalnie występujące jony, które powstają w wyniku przemian azotu. Dostają się one do wód powierzchniowych różnymi źródłami. Głównie z kanalizacji ze ściekami komunalnymi, przemysłowymi, a także wskutek spływu z terenów rolniczych, które nawożono sztucznymi nawozami azotowymi. Pewna ilość azotu i fosforu jako substancji biogennych (odżywczych) jest potrzebna, ale ich nadmiar jest niebezpieczny.
Wody powierzchniowe mają zapewniać życie organizmom wodnym, są niezastąpione zarówno w przemyśle, jak i w rolnictwie. Warto wiedzieć, że w wodociągach wody te są surowcem do produkcji wody pitnej, a w kąpieliskach zaspokajają potrzeby rekreacyjne. Ich nadmierna podaż ma jednak trujący wpływ na biocenozę wodną i zdrowie ludzi. Nadmiar związków azotowych może wywołać wzmożony rozwój roślin w postaci glonów i planktonu co może doprowadzić do deficytu tlenu i powstania toksycznych substancji jak amoniak, metan i siarkowodór.
Jak usunąć nadmiar związków azotu ze ścieków?
Nadmiar związków zawierających azot i fosfor odbywać się może zarówno metodami chemicznymi, jak i biologicznymi. Do biologicznych metod usuwania związków zawierających azot zalicza się nitryfikację i denitryfikację. Osiąga się to poprzez wprowadzenie do ścieków tzw. osadu czynnego. Najpierw dąży się do utlenienia azotu amonowego do azotanowego, a następnie do azotu wolnego i tlenu.