Niestety instalacje kanalizacyjne, jak wszystkie inne, ulegają awariom. Zator w instalacji może pojawić się zarówno na sieci miejskiej, jak również przyłączu domowym. Niezależnie od tego, na jakiej części  infrastruktury kanalizacyjnej pojawi, awaria sprawia wiele trudności. Sposobem na udrożnienie i oczyszczenie kanalizacji jest metoda z użyciem pojazdów typu „WUKO”.. Metoda WUKO jest bardzo efektywna i szybka.

Budowa pojazdu WUKO

W celu bliższego zobrazowania tej metody czyszczenia warto krótko scharakteryzować budowę pojazdów typu WUKO i jej ewolucję na przestrzeni lat. Pojęcie „WUKO” zaczerpnięto z nazwy zakładów produkujących tego rodzaju sprzęt (w domyśle „Wytwórnia Urządzeń Komunalnych”). Pierwotnie pojazdy tego typu dzieliły się na modele typu S.C. oraz SCK. Model typu S.C. wyposażony był jedynie w zbiornik na wodę i pompę podającą wodę pod wysokim ciśnieniem na wąż. Pojazd tego typu mógł więc płukać kanały i udrażniać zatory natomiast wypompowanie szlamów pochodzących z płukania musiało się odbywać ręcznie lub za pomocą innego pojazdu.  Pojazd SCK łączył te dwie funkcje – jego zbiornik podzielony był na sekcję z wodą do płukania i sekcję osadową, gdzie trafiały wypompowane ze studnia za pomocą pompy próżniowej. Do dnia dzisiejszego spotyka się nazewnictwo SC oraz SCK p. przy przedmiarach robót i kosztorysach. Ewolucją modelu SCK były pojazdy z systemem odzysku wody których technologia zaczęła wchodzić na rynki na szeroką skalę w latach 90-tych XX wieku. Pojazdy te umożliwiają odzyskanie wody jako czynnika płuczącego kanał z odebranych osadów oraz ścieków płynących w kanale. Daje ona bardzo duże oszczędności wody i czas gdyż pojazdy mogą pracować o wiele dłużej i wypompować o wiele większe ilości szlamów w przypadku tradycyjnych metod. W chwili obecnej większość firm świadczących usługi czyszczenia hydrodynamicznego stosuje pojazdy z odzyskiem wody.

Zasada działania metody „WUKO” czyszczenia hydrodynamicznego

Do studzienki kanalizacyjnej wprowadza się wąż ciśnieniowy zakończony głowicą z dyszami. Przeważnie wąż wprowadza się do studni niżej położonej względem spadku kanału. Czynnikiem powodującym ruch głowicy w górę kanału jest wprowadzana pod ciśnieniem woda. Następnie po dojściu do kolejnej studni rewizyjnej następuje ruch powrotny głowicy (przeważnie na większym ciśnieniu) powodujący porywanie szlamów, osadów i innych odpadów z kolektora oraz przepychanie ich w kierunku studni nad którą pracuje pojazd. Jednocześnie do tej studni wprowadza się wąż ssawny który wypompowuje osad. Odzyskiwanej wody z osadu w systemie recyklingu pozwala wielokrotnie powtarzać ta czynność w przypadku uzyskania niezadowalających efektów. W zależności od stopnia zamulenia, charakteru zanieczyszczeń czy wielkości kanału stosuje się różne rodzaje głowic czyszczących. Np. do zatorów stosuje się głowice o dyszy umieszczonej na jej przodzie. Dzięki temu woda wypuszczana jest przed nią co skutecznie rozbija zator. W przypadku przerastających kanalizację korzeni stosuje się głowice obrotowe z łańcuchami wycinającymi

Zalety metody ciśnieniowej

Oprócz nieprawdopodobnej skuteczności, metoda czyszczenia WUKO niesie za sobą również szereg innych zalet. Dzięki nowoczesnej technologii możliwe jest ciśnieniowe czyszczenie kanałów położonych wiele metrów w głąb. Woda poradzi sobie z zanieczyszczeniami w rurach o średnicy od 100 do nawet 2000 mm. Dzięki odpowiednio dobranym końcówkom montowanym na głowicach, możliwe jest usuniecie nie tylko dużych zatorów, ale również drobnych zanieczyszczeń, które z początku nie niosą zagrożenia. Warto podkreślić również, że taka metoda należy do ekologicznych sposobów radzenia sobie z zatkanymi rurami.